Wat de LinkedIN-pauze mij leerde

Ik klik op het LinkedIN icoontje op mijn telefoon. Niet aangemeld? Das gek! Nog een keer proberen. Nee. Ik heb toch niet mijn wachtwoord aangepast, dacht ik nog…

Op naar de laptop om daar in te loggen! En toen las ik het bericht: dit account is beperkt.
Ik leunde achterover. Daar was het dan, gebeurt wat ik al dacht dat ging gebeuren toen ik een maand daarvoor al mijn contacten had gedownload. ‘Ja Els, dat krijg je… waar je onbewust aan denkt, zal op je pad komen. Het universum geeft wat je vraagt.’

Geen stress, geen paniek, een simpele constatering dat ik er niet meer in kon. En apart om te merken, maar ik vond het wel prima. Het duurde uiteindelijk iets langer dan een week voordat ik de mail van LinkedIN beantwoordde waarin ik met feiten onderbouwd moest verklaren waarop mijn mening is gebaseerd. Want ik wilde terug, daar kwam ik achter, maar wel zonder de benodigde onderbouwingen. 

Heel vaak ging mijn vinger nog naar het icoontje op de telefoon in de dagen nadat mijn account gedeactiveerd was. Haha, hoezo gewoonte. Maar het gaf me ook direct rust!

Heel bijzonder was dat in diezelfde week mijn website crashte en dat tezamen was voor mij wel een duidelijk signaal. Stop met wat je aan het doen bent, en bekijk het allemaal eens van een afstand. We krijgen zo vaak signalen vanuit het universum. De vraag is of we ze kunnen en/of willen zien!

Niets is voor niets. Je kunt aan gebeurtenissen voorbij gaan, je eraan ergeren, ze super snel oplossen. Maar ik kies ervoor te kijken naar ‘wat zegt dit mij’. Want inmiddels ben ik er wel achter dat we alleen groeien door de minder leuke dingen die we in ons leven ervaren, te bekijken en te onderzoeken.

In plaats van het slachtoffer te zijn van de dingen die gebeuren, kies ik voor eigenaarschap.

Ik neem je graag mee in mijn bevindingen! Misschien inspireren ze je ook tot nadenken of veranderen.

Want er zijn een aantal zaken waarvan ik me heel bewust werd en waarop ik vervolgens aanpassingen heb gemaakt.

1. Wat houd ik in stand door overal op te reageren?

Reageerde ik begin vorig jaar nog vol ongeloof, ik zag gedurende het jaar dat mijn posts steeds vaker het karakter kregen van vooruitgang en de mogelijkheden die ontstaan als we uit de ban van de regelingen en het vaccin springen. Ironisch genoeg was dat ook zo’n post de druppel die de emmer liet overlopen.

Reageren op wat er om ons heen gebeurt, is super verleidelijk. Vanuit ongeloof, irritatie, onmacht, angst worden veel posts gepubliceerd, en nog steeds komt het veel voor zag ik gisteren toen ik weer eens ouderwets door de tijdlijn scrollde. 

Maar door te reageren vanuit angst (en dat is 100% het geval, ook ik deed dat) houden we dat wat we niet willen juist in stand. We leven allemaal conform universele wetten net als in de natuur. Alles is energie, in het begin vormloos. Door onze gedachten en handelingen krijgt de vormloze energie vorm, manifesteert het zich en verdwijnt uiteindelijk ook. Zie het als water. In de lucht wordt het een wolk, neerslag, verdampt weer op de aarde en zo gaat het maar door. Zo is het ook wat wij creëren met onze gedachten.

Het universum geeft waar wij om vragen. Het ziet geen onderscheid in goed of kwaad, niet of wel. Kijk maar naar de problemen die je ervaart in je dagelijkse leven. Je hoeft niet bewust aan je problemen te denken om ze toch te ervaren. Dat gebeurt grotendeels onbewust.

Reageren vanuit angst op wat er in de wereld gebeurt, daarmee vraag je om wat er in de wereld gebeurt te laten bestaan. Focus je op ‘niet’ dan krijg je ‘niet’. 

Doordat we met z’n allen reageren, triggeren we elkaar te blijven reageren. Ik denk dat het goed is dit te stoppen. En de focus te hebben op het volgende punt.

2. Wat is mijn werkelijke verlangen?

Blijkbaar raakte wat ik schreef wel een snaar, gezien de moeiteloze likes die op de posts kwamen. Ik weet dat ik hier ben om mensen continue van informatie te voorzien, ogenschijnlijk moeilijke zaken makkelijk te maken en hiermee heb ik het vermogen de levens van mensen te transformeren. Blijkbaar heb ik de gave om dingen op een bepaalde manier te zeggen die heel logisch voelt en waardoor je het licht (weer) ziet, in combinatie met inzichten die ik krijg uit de bron, van spirit, waardoor mijn ideeën en gedachten niet direct als waar worden gezien, omdat ze niet te bewijzen zijn. Maar daarom niet minder waar!

Dit alles is mijn werkelijke verlangen; om een verschil te maken met mijn kennis, mijn gave. Vanuit het hart te spreken, oordeelloos, maar wel duidelijk en oprecht.

Dit was uiteindelijk ook de doorslaggevende factor waarom ik wel de mail met een soort van verklaring naar LinkedIN stuurde, waarom ik weer terug wilde.

Het is belangrijk jezelf de vraag te stellen; wat bereik ik met mijn reacties, mijn bijdragen op welk platform dan ook! We zijn zo gewend te reageren dat we niet door hebben dat dit reageren ons afhoudt van wat we hier werkelijk komen doen.

Ik stelde mezelf deze vier vragen:
– is dit iets wat ik wil zijn, doen of hebben?
– als ik dit ben, doe of heb, brengt dit mij dan directer naar mijn doel, visie of verlangen?
– is dit zijn, doen of hebben in harmonie met universele wetten (brengt het meer leven, voegt het toe aan de levens van anderen)?
– is dit zijn, doen of hebben een inbreuk op de rechten van een ander (het recht van een ander is vrije keuze).

Op de eerste drie moet een 100% ja komen, de laatste een nee. Komen die niet, dan is het een no go.

3. Is het aan mij om de wereld te veranderen?

Ik vroeg me af, draagt mijn reageren op de wereld bij aan een echte verandering? Heb ik echt invloed op de situatie door te reageren?

Of slinger ik gewoon maar mijn mening de lucht in, dat lucht lekker op, gelukkig zijn een aantal mensen het met me eens, en we gaan weer door met… ja met wat eigenlijk?

Verandert jouw stellingname ook maar iets aan de situatie waarin je niet wilt zitten? Of zijn het afleiders van wat je werkelijk hebt te doen om de situatie te veranderen?

Je verandert de situatie namelijk door te doen waarvoor je hier komt en daar al je 100% focus en energie aan te geven. Aan de dingen die je WEL WILT. Dat brengt een positieve focus, het licht waar het donker niet tegen kan.

Als we met z’n allen focussen op wat we hier komen doen, geen aandacht meer besteden aan de regels en leven alsof ze er niet zijn, is alles zo voorbij. Dat is waarin Rutte gelijk heeft: wij bepalen hoe lang dit duurt.

Als jouw bijdragen niet werkelijk een impact maken op het grote geheel, maar er meer zijn om je hart te luchten, te ventileren, jezelf te laten gelden, dan zou ik zeggen stop daarmee. Want je verandert er niets mee, je houdt de zaken in stand.

Ga terug naar jouw verlangen. En werk daar aan. Ons onderbewuste mind is heel slim. Het wil dat we niet veranderen, het wil je veilig houden. Ik zal er nog eens een blog of video over maken. En het houdt je veilig door je af te leiden van wat je werkelijk hebt te doen. Door je te laten reageren op van alles waar je a. geen invloed op hebt en b. niet bij je werkelijke verlangen hoort.

Dus wat nu?!

Voor mij waren het een paar bijzondere weken. Met veel inzichten. Een nieuwe website, hernieuwde focus op mijn verlangen. Wat zich gaat uiten door veel, heel veel te delen. Je stof tot nadenken aan te reiken. Te inspireren. Er 100% te zijn en te handelen, en blijvend, zonder een fixed idee over waar dat toe moet leiden. The universe got my back. Zo was het altijd al, en zo is het nog meer verankerd.

Wat kun jij doen!!

Misschien roept dit blog vragen op, zit je met vragen waarvan je niet goed weet wat ermee te doen. 

Ik wil je heel graag uitnodigen mij jouw vragen te sturen. Naar info@thepinkwalnut.com of door te reageren onder dit blog. Je krijgt persoonlijk antwoord; of ik schrijf er een blog over. Dan zal ik hierover contact opnemen, om te vragen of je anoniem wilt blijven of niet. Beide zijn goed.

Het antwoord op jouw vraag gaat ook anderen verder helpen! Net zo goed als dat mijn kennis die ik in de afgelopen 10 jaar heb opgebouwd over mind, patronen, universele wetten en resultaat creëren jou en anderen verder helpen.

Dus ik ben heel benieuwd! Stuur je vraag of reactie graag in.

En laat het eens bezinken. Waar ga jij nog op reageren?


Enjoy!

See & Be

Elsbeth

PS: als jij zover bent… dan zijn dit een aantal manieren waarop ik jou persoonlijk en in business verder kan helpen groeien.


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

6 reacties op “Wat de LinkedIN-pauze mij leerde”

  1. Yvon avatar
    Yvon

    Stof tot nadenken. Ik snap de gedachtegang ‘alles wat je aandacht geeft; groeit’. Dus ook het negatieven. Van de vragen heb een foto gemaakt zodat ik deze op elk moment naar voren kan halen en de vragen stellen. Onbewust post ik minder (tot niet) op Twitter. Van reacties paste in de categorie slinger het de wereld in uit onmacht en boosheid. Het luchtte alleen kortstondig iets op.
    Ik blijf nog steeds de prangende vraag ‘wat is mijn verlangen?”. Daar loop ik lang mee rond en wellicht is het dezelfde vraag als “wat is mijn doel op deze aarde”. Is het alleen ‘zijn’ voldoende?

    Inmiddels ben ik meer dan 20 jaar verder en weet ik het nog (steeds) niet.

    1. evanlienden avatar
      evanlienden

      Dankjewel Yvon voor jouw bericht, leuk! Is alleen ‘zijn’ voldoende? Je realiseren dat je BENT geeft je toegang tot jouw weten. En dat is niet jouw denken wat wil proberen te achterhalen waarom je hier bent. Dat denken zit ons zo enorm in de weg! Want het baseert alles op ervaringen in het verleden en je veilig willen houden. Ik weet zeker dat iets in jouw WEET wat je wilt, waarvoor je hier bent. Je kunt dit niet ‘bedenken’. Het is al in jou.

      Een vraag die je kan helpen is deze: als alles mogelijk zou zijn, geld geen probleem is, tijd ook niet, je ongelimiteerde resources hebt, WAT zou je dan doen? Wie zou je dan zijn? Het antwoord op deze vraag zijn de gedachten die je vaak in het geheim hebt over hoe je leven er optimaal uit zou zien en wat je dan zou doen. In het antwoord op deze vraag ligt het begin van doen waarvoor je hier bent. En onthoud dat het doel op aarde niet iets is waar je naar toe wilt. Je wilt vanuit dat weten en zijn nu beginnen te leven. Je haalt het doel naar het hier en nu.

      Ik hoop dat dit je verder helpt! Ik zal er binnenkort een uitgebreider blog over schrijven.

      See & Be
      Elsbeth

  2. Bart avatar
    Bart

    Leuk bericht Elsbeth!
    Interessant om jou overwegingen te lezen. Goed dat je je tijd hebt besteed aan je website. Geeft rust hè? Om even van dat LinkedIn af te zijn.
    Zou ik zelf ook wat meer moeten doen maar ik ben zelf nog nauwelijks bekomen van de economische machtsgreep die er gepleegd is.
    Persoonlijk vind ik dat we efficiënter moeten zijn in het verzet. Normaal komt alleen terug als we dat zelf terughalen, anders zal er alleen economische en menselijke kaalslag plaatsvinden. Moeten we niet laten gebeuren!
    Als kritische groep moeten we denk ik op meerdere platformen aanwezig zijn. LI is ons duidelijk niet gunstig gezind en kan op elk moment de stekker eruit trekken. Die afhankelijkheid is veel te groot!

    1. evanlienden avatar
      evanlienden

      Dankjewel Bart! Als de kritische groep de focus legt op wat het wél wil, zal de omgeving dat gaan zien en kunnen zij kiezen om mee te doen / mee te gaan. Heel organisch. We moeten niet de universele kracht onderschatten die ons ook onzichtbaar helpt. Het ‘donker’ heeft het al moeilijk, kijk maar naar wat er zich nu in Den Haag afspeelt en in ons omringende landen.

      Rutte heeft gelijk als hij zegt: jullie bepalen wanneer dit stopt. En nee, het stopt niet door ons aan de regels te houden in dit geval; dit stopt als we er niet meer aan meewerken en angst niet langer ons leven laat regeren. Maar juist vertrouwen op het feit dat alles bedoeld is om te groeien en er overvloed is. En vanuit daar te leven, te denken, te handelen. Dan hebben de regels ook direct geen of in ieder geval heel veel minder vat op je en dat draagt weer bij aan het uitdragen van het ‘licht’, van die positieve energie die goed doorvoelt is.

      We kunnen overal een verschil maken, op allerlei platforms en bovenal door zelf die positieve vibe te blijven leven! Enjoy!

      See & Be
      Elsbeth

  3. Jan Willemsen avatar

    Leuk blog, Elsbeth.

    Ik heb hem gelezen en een paar dagen ‘laten liggen’. Gewoon om er nog eens goed over na te denken en met name over de vragen ‘waarom reageer ik ergens op’ en ‘waarom wil ik dit delen’. Jouw vragen ‘wat houd ik in stand door overal op te reageren’, ‘wat is mijn werkelijke verlangen’ en ‘is het aan mij om de wereld te veranderen’ kwamen daarbij natuurlijk ook aan bod. Met name die laatste vraag leidt direct tot de vervolgvraag over de lengte van mijn polsstok; mijn werkelijke vermogen tot beïnvloeden.

    Wat ik in stand houd door te reageren, weet ik niet. Soms is dat een discussie, een non-discussie of een idee. Maar soms leidt zo’n uitwisseling van gedachten en ideeën ook tot bewustwording. Het gaat me allerminst om het innemen van standpunten of anderen overtuigen van hun ongelijk of mijn gelijk. Ik hoop met mijn reacties ofwel een onderwerp van meerdere kanten te belichten ofwel om iemand eens door iemands anders zijn ogen te laten kijken. In het lied ‘contigo aprendi’ (met jou heb ik geleerd) klinkt ‘Contigo aprendí a ver la luz del otro lado de la luna: met jou heb ik geleerd om het licht aan de andere kant van de maan te zien. Dat zie je niet als je je daar niet van bewust bent: of van bewust gemaakt wordt! 

Mijn werkelijke verlangen is een utopie: een wereld die rechtvaardig is, waar mensen evenwaardig zijn en men elkaar respecteert als mens, als individu. Maar weten dat dit een utopie is, betekent nog niet dat ik dat verlangen opzij moet, kan of wil zetten. Zolang ik de realiteit maar voor ogen houd en mezelf en mijn vrouw als moreel kompas houd, laveer ik wel om de klippen heen. Maar mijn hoge gevoel voor rechtvaardigheid maakt wel dat ik het deels aan mij vind om de wereld te veranderen. Al kan ik maar een minuscule bijdrage leveren aan eerlijkheid, rechtvaardigheid, respect en elkaar als mens in de eigen waarde laten, dan is dat al winst.

    Als we allemaal als blinde kippen en makke schapen achter de kudde aan blijven lopen, vrees ik dat we straks allemaal ondergeschikt zijn aan de thans regerende elite. We laten ons braaf testen, halen braaf onze prikjes, hebben niet meer lief, raken niet meer aan en verworden tot niet zelf-denkende en zelf-beschikkende wezens. En daar pas ik voor: met alle risico’s van dien! De gevolgen hiervan kan ik beperkt inschatten maar dat zien we dan wel weer. Iemand gaf me ooit het advies om te zijn waar ik ben en om niet voor te denken maar na te denken. Dus ik zie wel wat er komt en hoe het loopt. Maar zolang ik kan, blijf ik mijn gedachten ventileren: op zijn mins om zelf een beter mens te blijven worden. Daar ligt mijn focus en als ik mensen die ik onderweg op mijn pad iets mee kan geven, is dat mooi. Mijn grens ligt bij het aanbieden: opdringen kan ik het niet en dat wil ik ook niet. Zoals er wel eens wordt gezegd: je kan het paard wel naar de put brengen maar het zal zelf moeten drinken.

    En ja, af en toe reageer en blog ik ook wel om dingen van mij af te schrijven: dan ben ik het maar kwijt. Soms levert dat inzicht op, soms helpt het m’n gedachten te structuren en soms lucht het gewoon op: als een soort woord-braken. En zelfs dan merk je af en toe dat je ook zo iemand iets geeft waardoor de lezer zich begrepen voelt of voelt dat hij niet alleen staat in dergelijke zaken. Alleen dat inzicht en gevoel is al meer dan ik verwacht: maar ik ben er dan wel blij mee.

    Wat ik wil weet ik; net als ik weet wat ik niet (meer) wil. En daar ga ik voor: samen met mijn vrouw en voor de volle 100%! We genieten elke dag en alleen ‘nu’ telt: gisteren is voorbij en morgen is een?

    1. evanlienden avatar
      evanlienden

      Prachtig omschreven Jan, dankjewel voor het delen! Je omschrijft het mooi en zo ervaar ik dat ook; delen zonder vooroordeel of opdringen, je plant er zaadjes mee vaak zonder dat we het weten. En op die manier draag je zeker bij aan een rechtvaardige wereld. En of dat een utopie is? Ik denk dat als er maar genoeg mensen blijven afstemmen op die wereld, deze een keer in de realiteit verschijnt!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *